DDA to skrót od Dorosłe Dzieci Alkoholików. Choć nie jest jednostką chorobową w rozumieniu międzynarodowej klasyfikacji chorób, termin ten określa ludzi, którzy na skutek życia w rodzinie dysfunkcyjnej, w której to przynajmniej jedno z rodziców było alkoholikiem, teraz w życiu dorosłym odczuwają piętno, jakim odcisnęło się na nich dzieciństwo gdzie alkohol był na porządku dziennym. Nie każda osoba, która pochodzi z rodziny dotkniętej alkoholizmem przejawia problemy w życiu dorosłym, niemniej jednak wykształcone cechy, które pozwalają przeżyć w rodzinie z problemem alkoholowym, a także ciągły stres bardzo często powodują, że osoba, która wychowała się z alkoholikiem, często ma problemy w funkcjonowaniu w społeczeństwie.
Objawy syndromu DDA
Do najczęściej występujących objawów w przypadku syndromu DDA należy tutaj zaliczyć:
- poczucie winy
- poczucie wstydu
- silna potrzeba kontroli
- tendencja do perfekcjonizmu, bycie nadmiernie odpowiedzialnym
- skrytość
- lęk przed bliskością
- problemy z tworzeniem głębszych relacji międzyludzkich
- trudności w rozpoznawaniu potrzeb
- problemy z okazywaniem emocji
- poczucie cierpienia, odczuwanie krzywdy
- pesymizm
- napięcie emocjonalne
- próba ciągłego dopasowania się do potrzeb innych
Ponadto, dorosłe dzieci alkoholików często same zostają alkoholikami, lub tworzą związki z osobami uzależnionymi od alkoholu. Jeśli sytuacja stresowa nie zostanie rozwiązana, bardzo często osoba borykająca się z syndromem dda ma szansę zapaść na takie choroby jak depresja, zaburzenie odżywiania, lub może cierpieć na zaburzenia psychiczne o charakterze afektywnym lub lękowym.
Terapia DDA
Dla osób borykających się problemami charakterystycznymi dla syndromu DDA, istnieje terapia. Celem terapii DDA jest udzielenie wsparcia osobom, które przez doświadczenia w dzieciństwie mają problemy w życiu dorosłym, aby poprawnie egzystować w społeczeństwie i w zgodzie ze sobą i swoimi potrzebami. Terapia pozwala uporządkować i zrozumieć trudne przeżycia, dostrzec związek pomiędzy traumatycznym dzieciństwem a problemami, z którymi boryka się teraz, a także uświadomienie, że osoba nie jest winna temu, co się stało. Oprócz tego, terapia DDA pomoże rozstać się z dzieciństwem, pomoże także uporządkować aktualne życie, nakreślić plany, a także pomoże odczuwać emocje, nazywać je, a także pozwolić im odejść, aby przeszłość przestała mieć wpływ na teraźniejszość. Można zastosować terapię indywidualną, polegającą na rozwiązywanie problemów z terapeutą, dzięki czemu krok po kroku możliwe jest rozpracowanie problemu, a intymna atmosfera spotkań stwarza dobre warunki na wydobycie każdej emocji. Jest to dobra forma dla osób skrytych, którym ciężko mówić o swoich problemach publicznie. Jest też dobra na początek. Ponadto, terapia DDA obejmuje również terapię grupową, która polega na poruszaniu tematu, jakim są wspólne przeżycia osób wychowanych w rodzinach z problemem alkoholowym. Grupa zawiera od kilku do kilkunastu osób, i jest dobrym sposobem na to, aby pokazać, że osoba nie jest sama w swoim cierpieniu, wiele innych osób również przeżyło to samo co ona, wspólna otwartość dodaje śmiałości, łamie tabu, i otwiera na innych ludzi, co jest bardzo kluczową kwestią w leczeniu osoby z syndromem dda.
