Proces wytwarzania brykietu z odpadów drzewnych.

Wszelkiego rodzaju produkcja tartaczna oraz stolarska, generuje bardzo duże ilości odpadów drzewnych. Powstają tutaj ogromne wręcz ilości wiórów, trocin i zrębków drzewnych, dla których trudno było znaleźć jakieś rozsądne zagospodarowanie. Jednakże obecnie można je wszystkie przerabiać na brykiet drzewny, czyli ekologiczny materiał opałowy. Wytwarzany jest w procesie brykietowania, czyli prasowania odpadów drzewnych pod wysokim ciśnieniem i w wysokiej temperaturze. Samo brykietowanie jest procesem stosunkowo prostym, aczkolwiek wymaga spełnienia określonych warunków, aby wytwarzany brykiet drzewny charakteryzował się dobrym poziomem kaloryczności.

Przygotowanie produkcji brykietu z trocin.

Przede wszystkim, trzeba tutaj pamiętać o tym, aby prawidłowo całą niezbędną infrastrukturę do produkcji brykietu. Najważniejsze będzie przygotowanie odpowiednich pomieszczeń do magazynowania materiału wsadowego oraz gotowego brykietu, oraz pomieszczeń produkcyjnych. Muszą one być odpowiednio zabezpieczone przed wilgocią, aby magazynowany materiał wsadowy nie nawilgnął przed przetworzeniem. Jest to bardzo ważne, bowiem brykietowanie będzie polegać na prasowaniu wiórów i trocin pod wysokim ciśnieniem. W tym procesie wyciskana będzie naturalna żywica stanowiąca ekologiczne lepiszcze do brykietu. Jeśli zaś w materiale wsadowym będzie zanadto wody, będzie ona negatywnie wpływać na jakość łączenia brykietu w kostki czy też wałki. Ponadto, wilgotny brykiet będzie się niestety gorzej spalał, ograniczając ilość wytworzonej energii cieplnej. Będzie także negatywnie wpływać na żywotność kotła CO, prowadząc do korodowania jego elementów.

Warunki spalania brykietu drzewnego.

Jak już wspomnieliśmy w poprzednim akapicie, brykiet drzewny powinien charakteryzować się bardzo niskim poziomem wilgotności. Najwyższy, dopuszczalny do prawidłowego spalania poziom będzie tutaj wynosić do 8%. Powyżej tej wartości, zaczniemy już zdecydowanie tracić na wartości opałowej. Wynika to z faktu tego, iż większa część energii cieplnej będzie marnowana na odparowanie wilgoci z brykietu. Parująca wilgoć zaś będzie osiadać na stalowych elementach kotła oraz przewodach kominowych prowadząc do ich korozji.

Warto także pamiętać, iż mokry, wilgotny brykiet będzie wykazywać większą tendencję do rozpadania się na kawałki. Będzie więc trudniejszy w magazynowaniu.

Jednym słowem brykiet drzewny powinien być jak najbardziej suchy do prawidłowego procesu jego spalania. Im bardziej suchy, tym lepszy poziom kaloryczności uda nam się z niego wyciągnąć. Oczywiście nie da się w praktyce osiągnąć brykietu w 100% pozbawionego wilgoci. Jednakże te 5-6% to poziom jak najbardziej realny do osiągnięcia przy odpowiednich warunkach produkcji oraz składowania. To zaś pozwoli na praktycznie całkowite wykorzystanie właściwości i wartości energetycznej brykietu drzewnego w procesie jego spalania.

Naczelna

Dodaj komentarz